پرسش:
علت آنكه حضرت علي(ع) مردم را نسبت به واقعه غدير سوگند داد، چيست؟
پاسخ:
واقعه غدير، رويدادي است كه مانند آن را نميتوان در تاريخ صدر اسلام جستجو كرد.
توجه به شيوه رفتاري پيامبر و انتخاب زماني و مكاني اين رويداد، از بعد
جامعهشناسي نشان ميدهد كه پيامبر(ص) در روز غدير هدف والايي را كه همانا
گزينش امير مؤمنان علي(ع) به جانشيني خويش بوده، دنبال ميكرده است. حديث
غدير، به صراحت بر ولايت و خلافت آن حضرت تصريح دارد؛ حديثي متواتر كه در منابع
روايي شيعه و اهل سنت فراوان آمده است.
پرسش:
ملاك اهل سنت در مساله امامت با ملاك ما شيعيان چه تفاوتي دارد؟
پاسخ:
شيعه ماهيت حادثه غدير خم و سخنان پيامبر اكرم(ص) را نصي صريح و قاطع بر
امامت حضرت علي(ع) ميداند. در نگاه شيعيان، قرائن و شواهد به گونهاي است كه
هرگز نميتوان تنها دوستي و محبت علي(ع) را رهاورد غدير دانست. البتّه شيعه
غدیربيشمار ديگري نيز دارد. دليلها و قرائني كه بر درستي ديدگاه شيعه در مسأله
غدیرگواهي ميدهد، عبارت است از:
1- معناي ولايت: لغت شناسان كلمه ولايت را سرپرستي، عهدهداري امور، سلطه،
استيلاء، رهبري و زمامداري معنا كردهاند. معناي اين كلمه و برخي از مشتقاتش در
كتابهاي لغت اهل سنت چنين است:
بقیه در ادامه مطالب...
پرسش:
در بحث غدير خم، اهل سنت اين بحث را مطرح مي كنند دور از ذهن است كه 120 هزار نفر شركت كننده در روز 18 ذي الحجه همه فراموش كنند وصيت پيامبر( را، و از اين جهت مورد شبهه قرار مي دهند.چه پاسخي داريد؟
پاسخ:
همانطور كه مرقوم فرموده ايد، حديث غدير از احاديث متواتري است، كه احدي نمي تواند در صدور آن از پيامبر اكرم( ترديد كند. تا آنجا كه نويسنده محقق، علامه اميني، در كتاب معروف "الغدير" اين حديث را از صد وده نفر از صحابه و ياران پيامبر( ، و از سيصد و شصت دانشمند و كتاب معروف اسلامي، نقل كرده است.
اما مسأله اصلي اينست كه اختلاف بنيادين شيعه و سني، به نحوه نگرش آنها به معناي امامت بر مي گردد. از نظر شيعه، امام چنانكه از عنوانش پيداست، به معني پيشوا و رهبر مسلمان است. و در اصول عقايد شيعه، امام معصوم به كسي گفته مي شود، كه در همه چيز جانشين پيامبر( است. با اين تفاوت كه پيامبر مؤسس مكتب مي باشد، و امام حافظ و پاسدار مكتب است؛ بر پيامبر وحي نازل ميگردد، ولي بر امام نه؛ او تعليماتش را از پيامبر( مي گيرد، و داراي علم فوق العاده اي است. از نظر شيعه، امام معصوم تنها به معني رهبر حكومت اسلامي نيست، بلكه رهبري معنوي و مادي، و ظاهري و باطني، و خلاصه رهبري همه جانبه جامعه اسلامي را برعهده دارد. او پاسداري از عقايد و احكام اسلامي را بدون هيچگونه اشتباه و انحراف، بر عهده دارد؛ و بندة برگزيده خداست.